Koniec roku i czas na moją selekcję „Gry roku”: Balatro. Choć nie jest to mój absolutny faworyt, jego sukces zasługuje na dyskusję.
Prawdopodobnie słyszałeś już o imponującej liczbie nagród przyznanych przez Balatro, w tym o grze roku niezależnej i mobilnej w konkursie The Game Awards oraz o dwóch nagrodach Pocket Gamer. Twórczość Jimbo spotkała się z powszechnym uznaniem.
Jednak jego sukces wywołał również zamieszanie, a nawet gniew. Porównania z efektownymi wizualnie grami sprawiły, że niektórzy kwestionują liczne nagrody. Postrzegana prostota tego narzędzia do tworzenia talii pasjansa/pokera/roguelike wprawiła niektórych w zakłopotanie.
Uważam, że to podkreśla, dlaczego Balatro to mój wybór GOTY. Ale najpierw kilka wyróżnień:
Wyróżnienia:
- Rozszerzenie Castlevania do gry Vampire Survivors: Długo oczekiwana współpraca w końcu dostarcza kultowych postaci.
- Squid Game: darmowy model Unleashed: Potencjalnie przełomowe posunięcie dla Netflix Games, mające na celu przyciągnięcie nowych widzów.
- Watch Dogs: Przygoda dźwiękowa Truth: Ciekawe, choć niekonwencjonalne wydanie dla serii Watch Dogs.
Balatro: Mieszana torba
Moje osobiste doświadczenia z Balatro są mieszane. Jest to niewątpliwie wciągające, ale nie opanowałem tego do perfekcji. Skupienie się na optymalizacji statystyk talii, coś, co uważam za frustrujące, uniemożliwia mi ukończenie rund pomimo wielu godzin gry.
Jednak Balatro reprezentuje doskonałą wartość. Jest prosty, łatwo dostępny i niezbyt wymagający. Chociaż nie jest to mój największy pożeracz czasu (ten zaszczyt przypada Ocalałym Wampirom), to mocny rywal.
Estetyka jest przyjemna, a rozgrywka płynna. Za 9,99 USD otrzymasz wciągający moduł do tworzenia talii typu roguelike, odpowiedni do gry publicznej. Godna pochwały jest zdolność LocalThunk do udoskonalenia prostego formatu. Uspokajająca muzyka i satysfakcjonujące efekty dźwiękowe wzmacniają uzależniającą pętlę. Atrakcyjność gry jest subtelnie, ale skutecznie przekazana.
Poza szumem
Po co więc znowu rozmawiać o Balatro? Niektórzy uważają, że jego sukces jest niewystarczający.
Projekt Balatro jest bezkompromisowo „zabawny”. Jest atrakcyjny wizualnie, ale nie jest zbyt skomplikowany ani efektowny. Brakuje mu estetyki retro i nie jest demonstracją technologii z najwyższej półki. Projekt pasji LocalThunk przerodził się w coś nieoczekiwanego.
Jego sukces wprawia wielu w zakłopotanie, zarówno krytyków, jak i opinię publiczną. Nie jest to krzykliwa gacha, ani nie przesuwa granic technologicznych. Dla niektórych to po prostu „gra karciana”.
Ale to dobrze wykonana gra karciana, oferująca świeże spojrzenie na ten gatunek. Jakość gry należy oceniać na podstawie jej podstawowej mechaniki, a nie wierności wizualnej czy efektownych sztuczek.
Treść ponad styl
Sukces Balatro uczy cennej lekcji: sukces na wielu platformach nie wymaga funkcji wieloplatformowych ani ogromnych elementów dla wielu graczy. Prostota i dobrze wykonany projekt w połączeniu z niepowtarzalnym stylem mogą odbić się na platformach mobilnych, konsolowych i PC.
Chociaż nie był to ogromny sukces finansowy, niskie koszty rozwoju prawdopodobnie przełożyły się na znaczny zysk dla LocalThunk.
Balatro pokazuje, że nie trzeba być cudem technologii, aby odnieść sukces. Czasami wystarczy odrobina pomysłowości.
Moje zmagania z Balatro podkreślają jego różnorodny urok. Niektórzy optymalizują swoje talie pod kątem bezbłędnych biegów, podczas gdy inni cieszą się zrelaksowanym tempem.
Podsumowując, sukces Balatro podkreśla kluczową kwestię: przełomowa rozgrywka i wierność wizualna nie zawsze są konieczne do osiągnięcia sukcesu. Czasami wystarczy dobrze zaprojektowane, wciągające doświadczenie.
