Toen Bethesda eerder deze week de vergetelheid onthulde, was mijn opwinding voelbaar. De reis van 2006 door Tamriel, ooit berucht voor zijn aardappelgezicht en lage resolutie grasachtige landschappen, is tot nu toe omgezet in het meest visueel verbluffende Elder Scrolls-spel. Nadat hij gewend was aan overweldigende remasters zoals Mass Effect Legendary Edition en Dark Souls Remastered, die nauwelijks verschillen van hun Xbox 360 -tegenhangers, was de aanblik van de keizerlijke stad die werd weergegeven in Unreal Engine 5 met Ray Tracing verbazingwekkend. Naast de adembenemende visuals heeft het spel een verbeterde gevechten, verbeterde RPG -systemen en tal van andere verfijningen. Dit bracht me ertoe vraag me af te vragen of Bethesda en virtuo's het als een remaster hadden genoemd in plaats van een remake.
Het lijkt erop dat ik niet de enige was met deze gedachte. Veel fans, waaronder Bruce Nesmith, de senior game -ontwerper van de originele Oblivion, geloven dat het de titel van een remake verdient. Maar na een aantal uren te spelen, werd het duidelijk dat Oblivion Remastered, ondanks zijn remake-achtige uiterlijk, de essentie van een remaster in gameplay behoudt.
De reden dat Oblivion eruit ziet als een remake is eenvoudig: Virtuos heeft een monumentale taak uitgevoerd, waardoor "elk actief helemaal opnieuw" wordt ontwerpen. Elk element dat je op het scherm ziet, van bomen tot zwaarden tot afbrokkelende kastelen, is gloednieuw en voldoet aan de grafische normen van vandaag. De game heeft verbluffende texturen, prachtige verlichting en een nieuw fysica -systeem waardoor elke pijl- en wapenstaking zich realistisch aanvoelen. Hoewel de NPC's hetzelfde zijn als in 2006, is elk model volledig nagebouwd. Deze revisie is niet alleen bedoeld om te voldoen aan, maar ook de moderne verwachtingen te overtreffen, waardoor het de mooiste Bethesda Game Studios RPG tot nu toe is.Toch gaat het niet alleen om de visuals. Het gevechtssysteem is aanzienlijk verbeterd, waardoor Swordplay zich aantrekkelijker voelt. De camera van de derde persoon bevat nu een functionele reticule, en alle menu's, van de Quest Journal tot dialoog en minigames, zijn vernieuwd. Het oorspronkelijke nivelleringssysteem is vervangen door een meer intuïtieve hybride van Oblivion en Skyrim's benaderingen, en spelers kunnen nu sprinten. Met zulke uitgebreide visuele en gameplay -verbeteringen zou je kunnen beweren dat het stevig in remake -territorium is.
Het onderscheid tussen remasters en remakes blijft echter troebel. Er zijn geen strikte industrienormen en termen worden vaak losjes gebruikt. Bijvoorbeeld, Rockstar's "Definitive Edition" Remasters of the Grand Theft Auto Trilogy draagt nog steeds de kenmerken van PlayStation 2-Aer-games, terwijl de crash Bandicoot N. Sane Trilogy, ook een remaster bestempelt, een geheel nieuwe graphics lijken op moderne afbeeldingen. Remakes zoals Bluepoint's Shadow of the Colossus en Demon's Souls zijn complete wederopbouw, maar blijven trouw aan de originelen. Resident Evil 2 en Final Fantasy 7 remake daarentegen veranderen de gameplay en het verhaal aanzienlijk. Deze inconsistentie suggereert dat een remaster misschien een grafische revisie is die het ontwerp van de originele game behoudt, terwijl een remake de game vanaf de grond opnieuw voorstelt.
Nieuwe verlichting, bont en metalen effecten zijn slechts het begin van de transformaties van Oblivion Remastered. Image Credit: Bethesda / VirtuoSgiven Deze definities, Oblivion Remastered behoudt toepasselijk zijn naam. Terwijl de nieuwe activa en Unreal Engine 5 Ray Tracing het een frisse uitstraling geven, zijn de onderliggende gameplay -mechanica en structuur onmiskenbaar uit de jaren 2000. Zoals Bethesda verklaarde: "We hebben naar elk deel gekeken en het zorgvuldig opgewaardeerd. Maar bovenal wilden we nooit de kern veranderen. Het is nog steeds een spel uit een vorig tijdperk en zou als één moeten voelen."
De kenmerken van dat tijdperk zijn overal duidelijk. Laadschermen verschijnen nog steeds achter elke deur, de overtuiging -minigame blijft verwarrend ondanks de bijgewerkte interface, en de stadsontwerpen lijken op theatrale podiumsets in plaats van realistische stedelijke landschappen. NPC's bewegen nog steeds onhandig en praten ongemakkelijk, en gevechten, ondanks verbeteringen, voelt onhandig aan. Bovendien behoudt de game veel van zijn originele bugs en glitches, waardoor hij zijn eigenzinnige charme behoudt.
Vergelijking van Oblivion geremastered met nieuwere titels zoals Obsidian's Avowed benadrukt zijn leeftijd. De gevechts- en verkenningsmechanica van Avowed voelen modern aan, waardoor Oblivion's gedateerd lijkt. Toch biedt Oblivion Remastered nog steeds veel in 2025, met zijn betoverende wereld, uitgestrekte open velden en boeiende missies die de repetitieve kerkers van Skyrim overtreffen. De ouderwetse benadering van de vrijheid van spelers blijft verfrissend in een tijdperk waarin games spelers vaak te nauw begeleiden. De dialoog, de interconnectiviteit van het systeem en het niveauontwerp voelen echter verouderd aan, kenmerken die een echte remake zou hebben bijgewerkt.
Antwoord. Oblivion Remastered weerspiegelt dit concept en duwt zijn visuele kwaliteit tot het uiterste door zijn buitenkant opnieuw te maken in een nieuwe motor met behoud van zijn kerngameplay uit 2000. Als Alex Murphy, uitvoerend producent bij virtuo's, toepasselijk beschreven tijdens de onthullingsstroom: "We beschouwen de Oblivion -game -engine als de hersenen en onwerkelijke 5 als het lichaam. De hersenen drijven de hele wereldlogica en gameplay en het lichaam brengt de ervaring tot leven waar spelers bijna 20 jaar van houden."Oblivion Remastered voldoet aan zijn naam en stelt een hoge standaard voor remasters. Het is wat andere AAA -remasters zouden moeten streven, in tegenstelling tot de overweldigende inspanningen van Mass Effect Legendary Edition of de teleurstellende Grand Theft Auto: The Trilogy. Oblivion Remastered is een bewijs van de toewijding van zijn ontwikkelaars, en combineert het uiterlijk van een remake met de gameplay van een liefdevol bewaarde remaster.
